Psalmaro 73:19-28

¹⁹Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!

²⁰Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.

²¹Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,

²²Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.

²³Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.

²⁴Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.

²⁵Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.

²⁶Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.

²⁷Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.

²⁸Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.