14Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!
15Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.
16Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,
17Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.
18Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.
19Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!
20Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
21Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,
22Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.
23Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
24Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.
25Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.
Psalmaro 73
Psalmaro 73:14-25