Text copied!
CopyCompare
Londona Biblio - Psalmaro - Psalmaro 22

Psalmaro 22:6-20

Help us?
Click on verse(s) to share them!
6Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.
7Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:
8Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.
9Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.
10Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.
11Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.
12Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.
13Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.
14Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.
15Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.
16Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.
17Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.
18Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.
19Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.
20Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

Read Psalmaro 22Psalmaro 22
Compare Psalmaro 22:6-20Psalmaro 22:6-20