2Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.
3Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.
4Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.
5De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.
6Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.
7Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?
Psalmaro 139
Psalmaro 139:2-7