Psalmaro 139:14-24

¹⁴Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.

¹⁵Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.

¹⁶Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.

¹⁷Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!

¹⁸Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.

¹⁹Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!

²⁰Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.

²¹Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.

²²Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.

²³Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.

²⁴Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.