138Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
139Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
140Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
141Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
142Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
143Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
144La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
145Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
146Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
147Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
Psalmaro 119
Psalmaro 119:138-147