4Jak długo będą pleść, mówić zuchwale i chełpić się wszyscy czyniący nieprawość?
5Depczą twój lud, PANIE, i gnębią twoje dziedzictwo.
6Mordują wdowy i przybysza, zabijają sieroty.
7I mówią: PAN tego nie widzi, nie dostrzega tego Bóg Jakuba.
8Zrozumcie, nierozumni wśród ludu! A wy, głupcy, kiedy zmądrzejecie?
9Czy ten, który wszczepił ucho, nie słyszy? Czy ten, który ukształtował oko, nie widzi?
10Czy ten, który chłoszcze narody, nie będzie karał? Ten, który uczy człowieka wiedzy, czy nie wie?
11PAN zna myśli ludzkie; wie, że są marnością.
12Błogosławiony mąż, którego ty chłoszczesz, PANIE, i uczysz go twym prawem;
13Aby dać mu odpocząć od złych dni, aż będzie wykopany dół dla niegodziwego.
14PAN bowiem nie odrzuci swego ludu i nie opuści swego dziedzictwa.