Psalmów 90:1-13

¹Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.

²Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty jesteś Bogiem.

³Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.

⁴Tysiąc lat bowiem w twoich oczach jest jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.

⁵Porywasz ich jakby powodzią, są jak sen i jak trawa, która rośnie o poranku.

⁶Rano kwitnie i rośnie, a wieczorem zostaje skoszona i usycha.

⁷Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.

⁸Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte grzechy w świetle twego oblicza.

⁹Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.

¹⁰Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to tylko kłopot i cierpienie, bo szybko mijają, a my odlatujemy.

¹¹Któż zna srogość twego gniewu? Albo kto, bojąc się ciebie, zna twoją zapalczywość?

¹²Naucz nas liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

¹³Powróć, PANIE. Jak długo jeszcze? Zlituj się nad swymi sługami.