Psalmów 88:2-10

²Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.

³Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu.

⁴Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.

⁵Zaliczono mnie do umarłych; jestem jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.

⁶Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.

⁷Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. Sela.

⁸Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.

⁹Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.

¹⁰Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? Sela.