Psalmów 78:24-50

²⁴I zesłał im jak deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.

²⁵Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.

²⁶Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.

²⁷Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.

²⁸Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.

²⁹Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.

³⁰A gdy jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, gdy jeszcze pokarm był w ich ustach;

³¹Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.

³²Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;

³³Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.

³⁴Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;

³⁵Przypominali sobie, że Bóg jest ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;

³⁶Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;

³⁷A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.

³⁸On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał ich; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;

³⁹Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.

⁴⁰Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni i zasmucali go na pustkowiu!

⁴¹Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.

⁴²Nie pamiętali jego ręki ani dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;

⁴³Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;

⁴⁴Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli z nich pić.

⁴⁵Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;

⁴⁶I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.

⁴⁷Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.

⁴⁸Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada na pastwę błyskawic.

⁴⁹Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.

⁵⁰Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;