Psalmów 78:11-36

¹¹Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.

¹²Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.

¹³Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.

¹⁴Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.

¹⁵Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.

¹⁶Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.

¹⁷Lecz oni jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;

¹⁸I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.

¹⁹I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?

²⁰Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?

²¹Gdy PAN to usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;

²²Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;

²³Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.

²⁴I zesłał im jak deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.

²⁵Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.

²⁶Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.

²⁷Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.

²⁸Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.

²⁹Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.

³⁰A gdy jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, gdy jeszcze pokarm był w ich ustach;

³¹Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.

³²Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;

³³Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.

³⁴Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;

³⁵Przypominali sobie, że Bóg jest ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;

³⁶Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;