3Tam połamał ogniste strzały łuku, tarczę i miecz i położył kres bitwie. Sela.
4Wspanialszy jesteś i dostojniejszy niż góry zdobyczy.
5Odważni stali się łupem, pogrążyli się we śnie, mężni nie znaleźli siły w swych rękach.
6Od twego gromienia, Boże Jakuba, mocno zasnęły wozy i konie.
7Ty, ty sam, jesteś straszliwy; i któż się ostoi przed twoim obliczem, gdy się rozgniewasz?
8Z nieba dajesz słyszeć swój wyrok, ziemia się zlękła i zamilkła;