Psalmów 31:14-22

¹⁴Ale ja zaufałem tobie, PANIE; powiedziałem: Ty jesteś moim Bogiem.

¹⁵Mój czas jest w twoich rękach, ocal mnie z ręki moich nieprzyjaciół i od tych, którzy mnie prześladują.

¹⁶Rozjaśnij swe oblicze nad twoim sługą, wybaw mnie w twoim miłosierdziu.

¹⁷PANIE, niech nie doznam wstydu, skoro cię wzywam; niech niegodziwi się wstydzą i zamilkną w grobie.

¹⁸Niech zaniemówią wargi kłamliwe, które w pysze i pogardzie mówią krzywdzące słowa przeciwko sprawiedliwemu.

¹⁹Jakże wielka jest twoja dobroć, którą zachowujesz dla bojących się ciebie i okazujesz tym, co ufają tobie wobec synów ludzkich!

²⁰Ukryjesz ich pod osłoną twojej obecności przed pychą człowieka, ochronisz ich w namiocie przed kłótliwymi językami.

²¹Błogosławiony niech będzie PAN, bo okazał mi swą cudowną łaskę w mieście warownym.

²²Powiedziałem w pośpiechu: Odrzuciłeś mnie sprzed twych oczu; lecz ty wysłuchałeś głosu mego błagania, gdy wołałem do ciebie.