2Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
4Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
5Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
6Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
7Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc:
8Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
9Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
10Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
11Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by mnie wspomógł.
12Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
13Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
Psalmów 22
Psalmów 22:2-13