Psalmów 22:1-9

¹Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? Czemu jesteś tak daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?

²Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.

³Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.

⁴Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.

⁵Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.

⁶Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.

⁷Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc:

⁸Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.

⁹Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.