Psalmów 144:4-14

⁴Człowiek jest podobny do marności; jego dni jak cień, który przemija.

⁵PANIE, nachyl twoich niebios i zstąp; dotknij gór, a będą dymić.

⁶Zabłyśnij błyskawicą i rozprosz ich; wypuść swoje strzały i poraź ich.

⁷Wyciągnij swą rękę z wysokości; wybaw mnie i ocal z wielkich wód, z rąk cudzoziemców;

⁸Których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą.

⁹Boże, zaśpiewam tobie nową pieśń; będę ci śpiewał przy dźwiękach lutni i harfy o dziesięciu strunach.

¹⁰Ty dajesz królom zwycięstwo, a Dawida, swego sługę, wybawiasz od srogiego miecza.

¹¹Wybaw mnie i ocal z rąk cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą;

¹²Aby nasi synowie byli jak szczepy wyrosłe w swojej młodości, a nasze córki jak kamienie węgielne, wyrzeźbione na wzór pałacu;

¹³Aby nasze spichlerze były pełne, obficie zaopatrzone we wszystko, nasze stada rodziły tysiące i dziesięć tysięcy w naszych zagrodach;

¹⁴Aby nasze woły były tłuste, żeby nie było włamań ani ucieczek, ani narzekania na naszych ulicach.