Przysłów 17:1-27

¹Lepszy jest kęs suchego chleba, a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.

²Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z jego braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.

³Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.

⁴Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.

⁵Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.

⁶Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.

⁷Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.

⁸Dar jest jak drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek z nim zmierza, ma powodzenie.

⁹Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.

¹⁰Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.

¹¹Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.

¹²Lepiej człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.

¹³Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.

¹⁴Kto zaczyna kłótnię, jest jak ten, co puszcza wodę; dlatego zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.

¹⁵Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.

¹⁶Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, skoro nie ma rozumu?

¹⁷Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.

¹⁸Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.

¹⁹Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.

²⁰Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.

²¹Kto spłodzi głupca, zrobi to na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.

²²Wesołe serce działa dobrze jak lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.

²³Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.

²⁴Mądrość jest przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.

²⁵Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.

²⁶Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.

²⁷Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny jest zacnego ducha.