1Mądra kobieta buduje swój dom, a głupia burzy go własnymi rękami.
2Kto postępuje w sposób prawy, boi się PANA, a przewrotny na swoich drogach gardzi nim.
3W ustach głupiego jest rózga pychy, a mądrych strzegą ich wargi.
4Gdzie nie ma wołów, żłób jest pusty, lecz dzięki sile wołów mnoży się obfitość zboża.
5Wierny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek mówi kłamstwa.
6Szyderca szuka mądrości, a nie znajduje, lecz rozumnemu wiedza przychodzi łatwo.
7Odsuń się od głupiego, gdyż nie znajdziesz u niego warg rozumnych.
8Mądrość roztropnego to poznanie swojej drogi, a głupotą głupich jest oszustwo.
9Głupcy szydzą z grzechu, a u prawych jest przychylność.
10Serce zna własną gorycz, a obcy nie wtrąca się w jego radość.
11Dom niegodziwych będzie zgładzony, a mieszkanie prawych zakwitnie.
12Jest droga, która człowiekowi wydaje się słuszna, lecz końcem jej jest droga do śmierci.
13Nawet w śmiechu serce boleje, a końcem takiej wesołości jest smutek.
14Serce odstępcy nasyci się jego drogami, a dobry człowiek – swoimi.
15Prosty wierzy każdemu słowu, a roztropny zważa na swoje kroki.
16Mądry boi się i odwraca się od zła, ale głupi w swym szaleństwie jest pewny siebie.
17Człowiek porywczy popełnia głupstwa, a podstępny jest znienawidzony.
18Prości ludzie dziedziczą głupotę, a roztropni są koronowani wiedzą.
19Źli kłaniają się przed dobrymi, a niegodziwi u bram sprawiedliwego.
20Ubogi jest znienawidzony nawet przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół.
21Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.
Przysłów 14
Przysłów 14:1-21