PROVERBIORUM 12:7-25

⁷Verte impios, et non erunt; domus autem justorum permanebit.

⁸Doctrina sua noscetur vir; qui autem vanus et excors est patebit contemptui.

⁹Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane.

¹⁰Novit justus jumentorum suorum animas; viscera autem impiorum crudelia.

¹¹Qui operatur terram suam satiabitur panibus; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.

¹²Desiderium impii munimentum est pessimorum; radix autem justorum proficiet.

¹³Propter peccata labiorum ruina proximat malo; effugiet autem justus de angustia.

¹⁴De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei.

¹⁵Via stulti recta in oculis ejus; qui autem sapiens est audit consilia.

¹⁶Fatuus statim indicat iram suam; qui autem dissimulat injuriam callidus est.

¹⁷Qui quod novit loquitur, index justitiæ est; qui autem mentitur, testis est fraudulentus.

¹⁸Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ: lingua autem sapientium sanitas est.

¹⁹Labium veritatis firmum erit in perpetuum; qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.

²⁰Dolus in corde cogitantium mala; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.

²¹Non contristabit justum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo.

²²Abominatio est Domino labia mendacia; qui autem fideliter agunt placent ei.

²³Homo versatus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.

²⁴Manus fortium dominabitur; quæ autem remissa est, tributis serviet.

²⁵Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.