Prediker 7:7-26

⁷Verdrukking maakt van den wijze een dwaas, En geschenken bederven het hart.

⁸Beter het einde van iets dan het begin; Beter lankmoedig van hart dan hoogmoedig.

⁹Word niet spoedig vergramd in uw geest, Want gramschap huist in de boezem der dwazen.

¹⁰Vraag niet, waarom vroeger de tijden beter waren dan nu; Want niet uit wijsheid vraagt ge zo iets.

¹¹Wijsheid staat in waarde gelijk met een erfenis, Een groot goed is het voor hen, die het zonlicht aanschouwen;

¹²Want wijsheid beschermt, en rijkdom beschermt, Maar de kennis der wijsheid geeft bovendien leven aan wie haar bezit.

¹³Geef acht op het werk van God; Want wie kan recht buigen, wat Hij krom heeft gemaakt?

¹⁴Als het dus goed gaat, wees dan blij; Gaat het slecht, wil dan bedenken: Zowel het een als het ander heeft God gemaakt, Opdat de mens niet op de toekomst rekent.

¹⁵Beide heb ik gezien in mijn vluchtig leven: Soms komt een rechtvaardige om, ondanks zijn deugd, En de boze leeft lang, ondanks zijn zonde.

¹⁶Overdrijf dus uw braafheid niet, en wees niet te wijs; Waarom zoudt gij teleurgesteld worden?

¹⁷Maar leef er ook niet op los, en wees geen dwaas; Waarom zoudt gij sterven vóór uw tijd?

¹⁸Beter is, dat ge het ene vasthoudt, En het andere niet laat varen; Want wie God vreest, zal beide volbrengen.

¹⁹De wijsheid helpt den wijze meer, Dan tien prinsen in de stad;

²⁰Maar niemand is er op aarde zo braaf, Dat hij steeds goed doet en nooit kwaad.

²¹Let ook niet op alles, wat er gezegd wordt, Opdat ge uw knecht u niet hoort vervloeken.

²²Ge zijt toch uzelf wel bewust, Dat ook gij vaak anderen hebt vervloekt.

²³Dat alles heb ik met wijsheid doorzocht; Maar hoe meer ik naar de wijsheid streefde, Hoe verder zij van mij week.

²⁴Al wat er gebeurt, is zo ongenaakbaar en diep, Zo diepzinnig; wie kan het doorgronden?

²⁵En toch heb ik mij er op toegelegd, Om kennis en doorzicht te verwerven, Om wijsheid te bekomen en inzicht, Om te begrijpen, dat de zonde een dwaasheid is, En wangedrag een zotheid moet zijn.

²⁶En ik vond, dat de vrouw bitterder is dan de dood, Want zij is een valstrik; Haar hart is een net, haar handen zijn boeien. Wie Gode behaagt, ontsnapt er aan; Maar de zondaar wordt er door gevangen.