Prediker 7:3-17

³Beter te treuren dan te lachen; Want een bedrukt gelaat wekt medelijden.

⁴Het hart der wijzen is in het huis, waar men rouwt, Het hart der dwazen in het huis van de vreugd.

⁵Beter te luisteren naar de berisping der wijzen, Dan te horen naar het lied van de dwazen.

⁶Want zoals het knetteren der doornen onder de ketel, Zo is het lachen der dwazen; beide zijn ijdel.

⁷Verdrukking maakt van den wijze een dwaas, En geschenken bederven het hart.

⁸Beter het einde van iets dan het begin; Beter lankmoedig van hart dan hoogmoedig.

⁹Word niet spoedig vergramd in uw geest, Want gramschap huist in de boezem der dwazen.

¹⁰Vraag niet, waarom vroeger de tijden beter waren dan nu; Want niet uit wijsheid vraagt ge zo iets.

¹¹Wijsheid staat in waarde gelijk met een erfenis, Een groot goed is het voor hen, die het zonlicht aanschouwen;

¹²Want wijsheid beschermt, en rijkdom beschermt, Maar de kennis der wijsheid geeft bovendien leven aan wie haar bezit.

¹³Geef acht op het werk van God; Want wie kan recht buigen, wat Hij krom heeft gemaakt?

¹⁴Als het dus goed gaat, wees dan blij; Gaat het slecht, wil dan bedenken: Zowel het een als het ander heeft God gemaakt, Opdat de mens niet op de toekomst rekent.

¹⁵Beide heb ik gezien in mijn vluchtig leven: Soms komt een rechtvaardige om, ondanks zijn deugd, En de boze leeft lang, ondanks zijn zonde.

¹⁶Overdrijf dus uw braafheid niet, en wees niet te wijs; Waarom zoudt gij teleurgesteld worden?

¹⁷Maar leef er ook niet op los, en wees geen dwaas; Waarom zoudt gij sterven vóór uw tijd?