Prediker 4:6-15

⁶Maar toch is een handvol rust meer waard, Dan beide handen vol tobben en jagen naar wind.

⁷Nog zag ik een andere dwaasheid onder de zon:

⁸Al staat iemand geheel alleen, En heeft hij geen kinderen of verwanten. Toch komt er aan zijn zwoegen geen einde, En zijn oog heeft nooit rijkdom genoeg. Voor wien dan sloof ik mij uit, En ontzeg ik mij alle genot? Ook dit is dwaas en een ellendig bestaan.

⁹Met tweeën is beter dan alleen; Dat geeft beiden een groot voordeel bij het werk.

¹⁰Want als de één komt te vallen, Helpt de ander hem op. Maar wee den eenling, als hij valt; Want hij heeft geen makker, die hem opbeurt.

¹¹Zo ook, slapen er twee bij elkander. Dan hebben beiden het warm. Maar hoe krijgt de eenling het warm?

¹²En wanneer men den één overvalt, Bieden zij samen weerstand: Een drievoudig snoer breekt niet licht.

¹³Beter een verstandige jongeman, al is hij ook arm. Dan een oude en onverstandige koning, Die niet meer naar raad weet te luisteren:

¹⁴Al komt de eerste uit de gevangenis op de troon, En is hij arm geboren in zijn eigen rijk.

¹⁵Ik zag, hoe alle levenden, Die er rondliepen onder de zon, De zijde kozen van den eerste, den jonge, Die de plaats wilde innemen van den ander;