Text copied!
CopyCompare
Święta Biblia - Psalmów

Psalmów 102

Help us?
Click on verse(s) to share them!
1Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
2Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
3Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
4Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, tak że zapomniałem jeść chleb.
5Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
6Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
7Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
8Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
9Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
10Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
11Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
12Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
13Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
14Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
15A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
16Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
17Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
18Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

19Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
20Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
21Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
22Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
23Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
24Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem trwają z pokolenia na pokolenie.
25Ty dawno założyłeś fundamenty ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
26One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
27Ale ty zawsze jesteś ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
28Synowie twoich sług będą trwać u ciebie, a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.