1Danaliq özige bir öy sélip, Uning yette tüwrükini ornatti.
2U mallirini soyup, Ésil sharablirini arilashturup teyyarlap, Ziyapet dastixinini yaydi;
3Dédeklirini méhman chaqirishqa ewetti, Özi sheherning eng égiz jaylirida turup:
4«I saddilar, bu yerge kélinglar, — dep chaqiriwatidu; nadanlargha:
5Qéni, nanlirimdin éghiz tégip, Men arilashturup teyyarlighan sharablardin ichinglar;