Pend-nesihetler 9:1-10

¹Danaliq özige bir öy sélip, Uning yette tüwrükini ornatti.

²U mallirini soyup, Ésil sharablirini arilashturup teyyarlap, Ziyapet dastixinini yaydi;

³Dédeklirini méhman chaqirishqa ewetti, Özi sheherning eng égiz jaylirida turup:

⁴«I saddilar, bu yerge kélinglar, — dep chaqiriwatidu; nadanlargha:

⁵Qéni, nanlirimdin éghiz tégip, Men arilashturup teyyarlighan sharablardin ichinglar;

⁶Nadanlar qataridin chiqip, hayatqa érishinglar, Yoruqluq yolida ménginglar», — dewatidu.

⁷Hakawurlargha tenbih bergüchi ahanetke uchraydu, Qebihlerni eyibligüchi özige dagh keltüridu.

⁸Hakawurlarni eyiblime, chünki u sanga öch bolup qalidu; Halbuki, dana kishini eyibliseng, u séni söyidu.

⁹Dana ademge dewet qilsang, eqli téximu toluq bolidu; Heqqaniy ademge durus yol körsetseng, Bilimi téximu ashidu.

¹⁰Perwerdigardin eyminish danaliqning bashlinishidur, Muqeddes bolghuchini tonush yoruqluqtur.