7I Xudayim, Sendin ikki nersini tileymen; Men ölgüche bularni mendin ayimighaysen: —
8Saxtiliq we yalghanchiliqni mendin yiraq qilghaysen; Méni gadaymu qilmay, baymu qilmay, belki éhtiyajimgha layiqla riziq bergeysen.
9Chünki ziyade toyup ketsem, Sendin yénip: «Perwerdigar dégen kim?» — dep qélishim mumkin. Yaki gaday bolup qalsam, oghriliq qilip, Sen Xudayimning namigha dagh keltürüshim mumkin.
10Xojayinining aldida uning quli üstidin shikayet qilma, Bolmisa u séni qarghap lenet qilidu, eyibkar bolisen.
11Öz atisini qarghaydighan, Öz anisigha bext tilimeydighan bir dewr bar,
12Özini pak chaghlaydighan, emeliyette meynetchilikidin héch yuyulmighan bir dewr bar,