Pend-nesihetler 26:11-28

¹¹It aylinip kélip öz qusuqini yalighandek, Exmeq exmeqliqini qaytilar.

¹²Özini dana chaghlap memnun bolghan kishini kördüngmu? Uninggha ümid baghlimaqtin exmeqqe ümid baghlimaq ewzeldur.

¹³Hurun adem: — «Tashqirida dehshetlik bir shir turidu, Kochida bir shir yüridu!» — dep öydin chiqmas.

¹⁴Öz mujuqida échilip-yépilip turghan ishikke oxshash, Hurun kariwatta yétip u yaq-bu yaqqa örülmekte.

¹⁵Hurun qolini sunup qachigha tiqqini bilen, Ghizani aghzigha sélishtinmu ériner.

¹⁶Hurun özini pem bilen jawab bergüchi yette kishidinmu dana sanar.

¹⁷Kochida kéliwétip, özige munasiwetsiz majiragha arilashqan kishi, Itning quliqini tutup sozghan'gha oxshash xeterge duchar bolar.

¹⁸Öz yéqinlirini aldap «Peqet chaqchaq qilip qoydum!» deydighan kishi, Otqashlarni, oqlarni, herxil ejellik qorallarni atqan telwige oxshaydu.

²⁰Otun bolmisa ot öcher; Gheywet bolmisa, jédel bésilar.

²¹Choghlar üstige chachqan kömürdek, Ot üstige qoyghan otundek, jédelchi jédelni ulghaytar.

²²Gheywetxorning sözliri herxil nazunémetlerdek, Kishining qelbige chongqur singdürüler.  

²³Yalqunluq lewler rezil köngüllerge qoshulghanda, Sapal qachigha kümüsh hel bergen'ge oxshashtur.

²⁴Adawet saqlaydighan adem öchini gepliri bilen yapsimu, Könglide qat-qat suyiqest saqlaydu.

²⁵Uning sözi chirayliq bolsimu, ishinip ketmigin; Qelbide yette qat iplasliq bardur.

²⁶U öchmenlikini chirayliq gep bilen yapsimu, Lékin rezilliki jamaetning aldida ashkarilinar.

²⁷Kishige ora kolighan özi chüsher; Tashni domilatqan kishini tash dumilap qaytip kélip uni yanjar.

²⁸Saxta til özi ziyankeshlik qilghan kishilerge nepretliner; Xushamet qilghuchi éghiz ademni halaketke ittirer.