Nəğmələr Nəğməsi 1:2-13

²Qoy dodaqların məni öpdükcə öpsün, Çünki eşqin şərabdan da yaxşıdır.

³Vurduğun ətrin qoxusu nə gözəldir, Adın belə, ətirqabıdan tökülən ətri xatırladır, Ona görə qızların sevimlisi olmusan.

⁴Bağrına bas məni, səninlə qaçaq, Qoy padşah məni otağına aparsın. Qızın rəfiqələri: Səninlə sevinib biz şadlanarıq, Şərabdan da artıq eşqinizi anarıq. Qız: Sənə heyran olanlar haqlıdır.

⁵Ey Yerusəlimdəki qızlar, Qedar çadırları tək, Süleymanın pərdələri tək Qaralsam da mən, Yenə gözələm.

⁶Baxmayın ki, mən qarayanızam, Günəşdən qaralmışam, Qardaşlarımın mənə qəzəbi tutarkən Məni üzümlüklərinə qarovulçu qoydular. Mən də öz üzümlüyümə baxa bilmədim.

⁷Ey könlümün sevgilisi, söylə mənə: Sürünü harada otarırsan? Günorta sürünü harada yatırırsan? Niyə sənin dostlarının sürülərinin yanında gedən, Üz-gözünü bürüyən bir qadına bənzəyim?

⁸Ey gözəllər gözəli, əgər yerini tapa bilməsən, Sürülərin izi ilə get, Oğlaqlarını çoban çadırlarının yanında otar.

⁹Ey yarım, sən Fironun arabalarını çəkən Gözəl madyana bənzəyirsən.

¹⁰Yanağına düşən bəzəklərlə, Boynundakı daş-qaşdan olan boyunbağı ilə Bax nə qədər gözəlsən.

¹¹Sənə düymələri gümüşdən Qızıl silsilə düzəldəcəyik.

¹²Padşah süfrəsində oturarkən Hər yanı nard çiçəyimin ətri bürüyür.

¹³Mənim üçün sevgilim Döşlərimin arasında yatan mirra kisəsidir.