Mga Buhat 16:4-38

⁴Samtang miadto sila sa ilang agianan padulong sa mga siyudad, gihatod nila sa kasimbahanan ang mga angay buhaton aron tumanon nila, ang mga angay nga buhaton nga sinulat sa mga apostoles ug sa mga kadagkoan sa Jerusalem.

⁵Busa ang kasimbahanan nalig-on diha sa pagtuo ug midaghan matag adlaw.

⁶Si Pablo ug ang iyang mga kauban nangadto sa mga rehiyon sa Prygia ug Galatia, sanglit gidid-an man sila sa Balaang Espiritu sa pagwali sa pulong sa probinsiya sa Asya.

⁷Sa dihang nagkahaduol na sila sa Mysia, misulay sila sa pag-adto sa Bithynia, apan ang Espiritu ni Jesus nagpalikay kanila.

⁸Busa sa paglabay sa Mysia, mikanaog sila ngadto sa siyudad sa Troas.

⁹Usa ka panan-awon ang mitungha kang Pablo sa kagabhion: ang usa ka tawo sa Macedonia nagbarog didto, nagtawag kaniya ug misulti, “Anhi dinhi sa Macedonia ug tabangi kami.”

¹⁰Sa pagkakita ni Pablo sa maong panan-awon, dihadiha dayon nangandam kami paingon sa Macedonia, sa pagtuo nga ang Dios nagtawag kanamo sa pagwali sa ebanghelyo ngadto kanila.

¹¹Busa sa pagpangandam sa paglayag gikan sa Troas, kami nagsubay dayon padulong sa Samothrace, ug sa pagkasunod adlaw nahiabot kami sa Neapolis;

¹²Gikan didto nangadto kami sa Filipos, nga usa ka siyudad sa Macedonia, ang pinakamahinungdanong siyudad sa distrito ug usa ka kolonya sa Roma, ug nagpabilin kami niining siyudara sulod sa pipila ka mga adlaw.

¹³Sa Adlaw'ng Igpapahulay nangadto kami gawas sa ganghaan duol sa suba, diin kami naghunahuna nga adunay dapit didto alang sa pag-ampo. Nanglingkod kami ug nakigsulti sa mga babaye nga miabot ug nagtapok.

¹⁴Usa ka babaye nga ginganlan ug Lydia, nga namaligya ug tapol gikan sa siyudad sa Thyatira, nga nagsimba sa Dios, ang namati kanamo. Giablihan sa Ginoo ang iyang kasingkasing aron sa pagpamati sa mga butang nga gipamulong ni Pablo.

¹⁵Sa nabawtismohan na siya, ug ang iyang tibuok panimalay, nag-awhag siya kanamo, nga nag-ingon, “Kung inyong hukman ang akong pagkamatinud-anon sa Ginoo, uban sa akong balay, ug pagpabilin didto.” Ug nadani kami niya.

¹⁶Nahitabo kadto samtang kami padulong sa dapit nga alampoanan, ang usa ka batan-on nga babaye adunay espiritu sa pagpanagna ang nasugatan namo- nagdala siya ug sapi sa iyang mga agalon pinaagi sa pagpanghimalad.

¹⁷Kini nga babaye nagsunod kang Pablo ug kanamo ug nagsinggit, nga nag-ingon, “Kining mga tawhana mga alagad sa Labing Halangdong Dios. Sila nagmantala kaninyo sa dalan sa kaluwasan.”

¹⁸Gibuhat niya kini sa daghang mga adlaw. Apan si Pablo, gisamokan na gayod kaniya, milingi ug miingon sa espiritu, “Gimandoan ko ikaw sa ngalan ni Cristo Jesus nga gula gikan kaniya.” Ug migula kini diha dayon.

¹⁹Sa pagkakita sa iyang mga agalon nga ang ilang paglaom nga makasapi nawala na, ilang gidakop si Pablo ug Silas ug giguyod sila ngadto sa merkado atubangan sa mga awtoridad.

²⁰Sa dihang gidala na nila sila sa maghuhukom, sila miingon, “Kining mga tawhana mga Judio ug naghimo sa daghang kasamok sa atong siyudad.

²¹Nagtudlo sila sa mga butang nga dili subay sa atong balaod aron dawaton o sundon ingon nga mga Romano.”

²²Unya ang panon sa katawhan nagdungan ug panindog batok kang Pablo ug Silas; ang mga maghuhukom naggisi sa ilang mga sapot ug gihukasan sila ug gimandoan sila nga pagabunalan sa mga sungkod.

²³Sa nabunalan na sila sa makadaghan, ilang gilabay sila didto sa bilanggoan ug gimandoan ang magbalantay sa bilanggoan nga bantayan sila pag-ayo.

²⁴Human niya makuha kini nga sugo, gilabay sila sa magbalantay sa bilanggoan sa pinakasuok nga bahin sa bilanggoan ug gigapos ang ilang mga tiil sa sepohan.

²⁵Sa pagkatungang gabii si Pablo ug Silas nag-ampo ug nag-awit ug mga alawiton ngadto sa Dios, ug ang ubang mga binilanggo naminaw kanila.

²⁶Sa kalit lang adunay kusog nga linog, busa ang patukoranan sa bilanggoan nauyog; ug dihadiha dayon ang tanang mga pultahan nangaabli, ug ang kadena sa tanan nangatangtang.

²⁷Ang magbalantay sa bilanggoan nakamata gikan sa pagkatulog ug nakita nga naabli na ang mga pultahan sa bilanggoan; iyang gihulbot ang iyang espada ug patyon na unta ang iyang kaugalingon, tungod kay nagtuo siya nga ang mga binilanggo nakaikyas na.

²⁸Apan si Pablo misinggit sa makusog nga tingog, nga nag-ingon, “Ayaw pasakiti ang imong kaugalingon, tungod kay kaming tanan ania ra dinhi.”

²⁹Ang magbalantay sa bilanggoan nagtawag alang sa suga ug midali pagsulod ug mihapa nga nangurog sa kahadlok sa atubangan ni Pablo ug Silas,

³⁰ug gidala sila sa gawas ug miingon, “Mga Sir, unsa may akong angay buhaton aron maluwas?”

³¹Sila miingon, “Tuo kang Ginoong Jesus, ug mamaluwas ka, ikaw ug ang imong panimalay.”

³²Sila nagsugilon sa pulong sa Ginoo ngadto kaniya, uban ang tanan nga anaa sa iyang balay.

³³Unya gidala sila sa magbalantay sa bilanggoan sa sama gihapong taknaa sa kagabhion, ug gihugasan ang ilang mga samad, ug siya ug ang iyang panimalay gibawtismohan dayon.

³⁴Iyang gidala si Pablo ug Silas ngadto sa iyang balay ug nag-andam ug pagkaon alang kanila. Siya nagmaya pag-ayo uban sa iyang panimalay, tungod kay silang tanan nagtuo naman sa Dios.

³⁵Karon sa pagkaadlaw na, ang mga maghuhukom nagpadala ug pulong ngadto sa mga magbalantay sa bilanggoan nga nag-ingon, “Buhii kadtong mga tawhana.”

³⁶Ang magbalantay sa bilanggoan misugilon sa maong mga pulong ngadto kang Pablo, nga nag-ingon, “Ang mga maghuhukom nagpadala ug pulong kanako nga buhian kamo: busa karon gawas, ug lakaw nga malinawon.”

³⁷Apan si Pablo miingon ngadto kanila, “Ila kaming gibunalan sa kadaghanan, mga tawo nga wala nahukman isip Romano, ug gilabay kami ngadto sa bilanggoan; karon ila kaming buhian sa hilom? Dili gayod; tugoti nga sila mismo ang moanhi ug mopagawas kanamo.”

³⁸Gisugilon kini sa mga magbalantay sa bilanggoan ngadto sa mga maghuhukom; ang mga maghuhukom nangahadlok sa pagkadungog nila nga si Pablo ug Silas mga Romano.