Mga Awit 73:17-28

¹⁷Pagkatapos pumasok ako sa santuwaryo ng Diyos at naunawaan ang kanilang kapalaran.

¹⁸Sadyang inilalagay mo sila sa madudulas na mga lugar; dinadala mo sila sa pagkawasak.

¹⁹Paano sila naging disyerto sa isang iglap! Sumapit sila sa kanilang wakas at natapos sa kahindik-hindik na takot.

²⁰Katulad sila ng panaginip matapos magising; Panginoon, kapag ikaw ay tumindig, wala kang iisiping ganoong mga panaginip.

²¹Dahil nagdalamhati ang aking puso, at ako ay labis na nasugatan.

²²Ako ay mangmang at kulang sa pananaw; ako ay katulad ng walang alam na hayop sa harapan mo.

²³Gayumpaman, ako ay palaging kasama mo; hawak mo ang aking kanang kamay.

²⁴Gagabayan mo ako ng iyong payo at pagkatapos tanggapin mo ako sa kaluwalhatian.

²⁵Sino ang hahanapin ko sa langit bukod sa iyo? Walang sinuman na nasa daigdig ang aking ninanais kundi ikaw.

²⁶Humina man ang aking katawan at ang aking puso, pero ang Diyos ang lakas ng aking puso magpakailanman.

²⁷Ang mga malayo sa iyo ay mamamatay; wawasakin mo ang lahat ng mga taksil sa iyo.

²⁸Pero para sa akin, ang kailangan ko lang gawin ay lumapit sa Diyos. Ginawa kong kublihan si Yahweh na aking Panginoon. Ipahahayag ko ang lahat ng iyong mga gawa.