Mga Awit 119:40-74

⁴⁰Narito, ako'y nanabik sa iyong mga tuntunin; buhayin mo ako sa iyong katuwiran.

⁴¹Padatingin mo rin sa akin ang iyong mga kagandahang-loob, Oh Panginoon, sa makatuwid baga'y ang iyong kaligtasan, ayon sa iyong salita.

⁴²Sa gayo'y magkakaroon ako ng kasagutan sa kaniya na dumuduwahagi sa akin; sapagka't ako'y tumitiwala sa iyong salita.

⁴³At huwag mong lubos na kunin ang salita ng katotohanan sa aking bibig; sapagka't ako'y umasa sa iyong mga kahatulan.

⁴⁴Gayon ko susundin ang iyong kautusan na palagi magpakailan-kailan pa man.

⁴⁵At lalakad ako sa kalayaan; sapagka't aking hinanap ang iyong mga tuntunin.

⁴⁶Ako nama'y magsasalita ng iyong mga patotoo sa harap ng mga hari, at hindi ako mapapahiya.

⁴⁷At ako'y maaaliw sa iyong mga utos, na aking iniibig.

⁴⁸Akin namang itataas ang aking mga kamay sa iyong mga utos, na aking inibig; at ako'y magbubulay sa iyong mga palatuntunan.

⁴⁹Iyong alalahanin ang salita sa iyong lingkod, na doo'y iyong pinaasa ako.

⁵⁰Ito'y aking kaaliwan sa aking pagkapighati: sapagka't binuhay ako ng iyong salita.

⁵¹Ang palalo ay dumuwahaging mainam sa akin: gayon ma'y hindi ako hihiwalay sa iyong kautusan.

⁵²Aking inalaala ang mga kahatulan mo ng una, Oh Panginoon, at ako'y nagaliw sa sarili.

⁵³Maalab na galit ang humawak sa akin, dahil sa masama na nagpabaya ng iyong kautusan.

⁵⁴Ang iyong mga palatuntunan ay naging aking mga awit sa bahay ng aking pangingibang bayan.

⁵⁵Aking inalaala sa gabi ang pangalan mo, Oh Panginoon, at sinunod ko ang iyong kautusan.

⁵⁶Ito ang tinamo ko, sapagka't aking iningatan ang mga tuntunin mo.

⁵⁷Ang Panginoon ay aking bahagi: aking sinabi na aking tutuparin ang iyong mga salita.

⁵⁸Aking hiniling ang iyong biyaya ng aking buong puso: magmahabagin ka sa akin ayon sa iyong salita.

⁵⁹Ako'y nagiisip sa aking mga lakad, at ibinalik ko ang aking mga paa sa iyong mga patotoo.

⁶⁰Ako'y nagmadali, at hindi ako nagmakupad, na sundin ang iyong mga utos.

⁶¹Pinuluputan ako ng mga panali ng masama; nguni't hindi ko nilimot ang iyong kautusan.

⁶²Sa hating gabi ay babangon ako upang magpasalamat sa iyo, dahil sa iyong mga matuwid na kahatulan.

⁶³Ako'y kasama ng lahat na nangatatakot sa iyo, at ng nagsisitupad ng iyong mga tuntunin.

⁶⁴Ang lupa, Oh Panginoon, ay puno ng iyong kagandahang-loob: ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.

⁶⁵Ginawan mo ng mabuti ang iyong lingkod, Oh Panginoon, ayon sa iyong salita.

⁶⁶Turuan mo ako ng mabuting kahatulan at kaalaman; sapagka't ako'y sumampalataya sa iyong mga utos.

⁶⁷Bago ako nagdalamhati ay naligaw ako; nguni't ngayo'y tinutupad ko ang iyong salita.

⁶⁸Ikaw ay mabuti, at gumagawa ng mabuti; ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.

⁶⁹Ang palalo ay kumatha ng kabulaanan laban sa akin: aking tutuparin ang iyong mga tuntunin ng buong puso ko.

⁷⁰Ang puso nila ay matabang gaya ng sebo; nguni't ako'y naaaliw sa iyong kautusan.

⁷¹Mabuti sa akin na ako'y napighati; upang aking matutuhan ang mga palatuntunan mo.

⁷²Ang kautusan ng iyong bibig ay lalong mabuti sa akin kay sa libong ginto at pilak.

⁷³Ginawa ako at inanyuan ako ng iyong mga kamay: bigyan mo ako ng unawa, upang matutuhan ko ang iyong mga utos.

⁷⁴Silang nangatatakot sa iyo ay makikita ako, at matutuwa; sapagka't ako'y umasa sa iyong salita;