Mga Awit 119:133-149

¹³³Itatag mo ang mga hakbang ko sa iyong salita; at huwag magkaroon ng kapangyarihan sa akin ang anomang kasamaan.

¹³⁴Tubusin mo ako sa pagpighati ng tao: sa gayo'y aking tutuparin ang mga tuntunin mo.

¹³⁵Pasilangin mo ang mukha mo sa iyong lingkod; at ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.

¹³⁶Ang mga mata ko'y nagsisiagos ng mga ilog ng tubig; sapagka't hindi nila tinutupad ang kautusan mo.

¹³⁷Matuwid ka, Oh Panginoon, at matuwid ang mga kahatulan mo.

¹³⁸Iniutos mo ang mga patotoo mo sa katuwiran at totoong may pagtatapat.

¹³⁹Tinunaw ako ng aking sikap, sapagka't kinalimutan ng aking mga kaaway ang mga salita mo.

¹⁴⁰Ang salita mo'y totoong malinis; kaya't iniibig ito ng iyong lingkod.

¹⁴¹Ako'y maliit at hinahamak: gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang mga tuntunin mo.

¹⁴²Ang katuwiran mo ay walang hanggang katuwiran, at ang kautusan mo'y katotohanan.

¹⁴³Kabagabagan at kahirapan ay humawak sa akin: gayon ma'y ang mga utos mo'y aking kaaliwan.

¹⁴⁴Ang mga patotoo mo'y matuwid magpakailan man: bigyan mo ako ng unawa at mabubuhay ako.

¹⁴⁵Ako'y tumawag ng aking buong puso; sagutin mo ako, Oh Panginoon: iingatan ko ang iyong mga palatuntunan.

¹⁴⁶Ako'y tumawag sa iyo; iligtas mo ako, at aking tutuparin ang mga patotoo mo.

¹⁴⁷Ako'y nagpauna sa bukang-liwayway ng umaga, at dumaing ako: ako'y umasa sa iyong mga salita.

¹⁴⁸Ang mga mata ko'y nanguna sa mga pagpupuyat sa gabi, upang aking magunita ang salita mo.

¹⁴⁹Dinggin mo ang tinig ko ayon sa iyong kagandahang-loob: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong mga kahatulan.