MEZMURLAR 145:1-18

¹Davut'un övgü ilahisi Ey Tanrım, ey Kral, seni yücelteceğim, Adını sonsuza dek öveceğim.

²Seni her gün övecek, Adını sonsuza dek yücelteceğim.

³RAB büyüktür, yalnız O övgüye yaraşıktır, Akıl ermez büyüklüğüne.

⁴Yaptıkların kuşaktan kuşağa şükranla anılacak, Güçlü işlerin duyurulacak.

⁵Düşüneceğim harika işlerini, İnsanlar büyüklüğünü, yüce görkemini konuşacak.

⁶Yaptığın müthiş işlerin gücünden söz edecekler, Ben de senin büyüklüğünü duyuracağım.

⁷Eşsiz iyiliğinin anılarını kutlayacak, Sevinç ezgileriyle övecekler doğruluğunu.

⁸RAB lütufkâr ve sevecendir, Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.

⁹RAB herkese iyi davranır, Sevecenliği bütün yapıtlarını kapsar.

¹⁰Bütün yapıtların sana şükreder, ya RAB, Sadık kulların sana övgüler sunar.

¹¹Krallığının yüceliğini anlatır, Kudretini konuşur;

¹²Herkes senin gücünü, Krallığının yüce görkemini bilsin diye.

¹³Senin krallığın ebedi krallıktır, Egemenliğin kuşaklar boyunca sürer. RAB verdiği bütün sözleri tutar, Her davranışı sadıktır.

¹⁴RAB her düşene destek olur, İki büklüm olanları doğrultur.

¹⁵Herkesin umudu sende, Onlara yiyeceklerini zamanında veren sensin.

¹⁶Elini açar, Bütün canlıları doyurursun dilediklerince.

¹⁷RAB bütün davranışlarında adil, Yaptığı bütün işlerde sevecendir.

¹⁸RAB kendisine yakaran, İçtenlikle yakaran herkese yakındır.