7“RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
8Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
9Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
10Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
11RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
12Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
13Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
14“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.