110Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.
111Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.
112Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.
113Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.
114Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.
115Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim.
116Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!
117Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.
118Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.
119Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.
120Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.
121Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!
122Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.
123Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.
124Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.
125Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.
126Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.
127Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;
128Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.
MEZMURLAR 119
MEZMURLAR 119:110-128