Lukas 1:31-77

³¹Kowé bakal meteng lan nglairké anak lanang. Botyahé kudu mbok jenengké Yésus.

³²Dèkné bakal dadi wong sing pinunjul lan bakal dityeluk Anaké Sing Luhur Déwé. Gusti Allah bakal ndadèkké Dèkné dadi ratu, nurut bapak-bapakané mbiyèn, yakuwi ratu Daved.

³³Dèkné bakal dadi ratuné turun-turunané Bapa Yakub slawas-lawasé lan enggoné Dèkné bakal dadi ratu ora bakal ènèng lèrèné.”

³⁴Maria terus takon marang mulékaté: “Kepriyé kuwi mau kabèh bakalé klakon, awit aku durung nduwé bojo?”

³⁵Mulékaté semaur: “Roh Sutyi bakal nyedeki kowé lan kwasané Gusti Allah bakal nutupi kowé. Mulané anak sing lair kuwi sutyi lan bakal dityeluk Anaké Gusti Allah.

³⁶Lan ngertia nèk uga ibu Elisabèt, sedulurmu sing wis tuwa lan sing jaréné ora bisa nduwé anak, saiki wis meteng nem sasi.

³⁷Awit kanggo Gusti Allah ora ènèng prekara sing mokal.”

³⁸Maria terus ngomong: “Aku iki peladèné Gusti. Sembarang kuwi mau kabèh bakal klakon karo aku kaya sing mbok omong kuwi.” Sakwisé kuwi mulékaté terus lunga.

³⁹Ora let suwi Maria terus budal nang kuta nang gunungané bawah Yudéa.

⁴⁰Maria njujuk nang omahé imam Sakarias, terus mlebu mbagèkké ibu Elisabèt.

⁴¹Dongé ibu Elisabèt krungu swarané Maria, bayi sing nang wetengé terus nggronjal. Ibu Elisabèt terus dikwasani karo Roh Sutyi.

⁴²Mulané dèkné terus ngomong karo swara banter: “Maria, kowé pantyèn wong wédok sing nampa berkah sing gedé déwé ing sak tengahé wong wédok kabèh. Semono uga bayi sing nang wetengmu, kuwi bayi sing gedé déwé berkahé.

⁴³Sapa ta aku iki, kok sampèk ditekani karo ibuné Gustiku?

⁴⁴Awit dongé kowé mbagèkké aku, bayi sing nang wetengku nggronjal sangking bungahé.

⁴⁵Gedé tenan berkahé Gusti Allah marang kowé, awit kowé pretyaya nèk sembarang sing diomong karo Gusti Allah marang kowé bakal klakon.”

⁴⁶Maria terus ngomong: “Nyawaku ngluhurké Gusti!

⁴⁷Gusti Allah, Juru Slametku, marakké atiku bungah.

⁴⁸Dèkné nggatèkké marang aku iki, peladèn sing tyilik déwé. Wiwit saiki kabèh wong bakal ngomong nèk aku iki wong sing gedé berkahé.

⁴⁹Awit Gusti Allah, sing gedé déwé kwasané, wis nindakké barang sing gedé banget ing uripku. Pantyèn sutyi tenan jenengé Gusti Allah.

⁵⁰Gusti ngétokké kawelasané marang wong sing ngajèni marang Dèkné, Gusti melasi turun-turunané.

⁵¹Gusti Allah ngétokké pangwasané lan wong-wong sing gemunggung ing atiné dibuyarké kabèh. Rantyamané diorat-arit.

⁵²Gusti Allah nglorotké para pangwasa sangka jagongané, malah sing tyilik diunggahké.

⁵³Gusti Allah ngekèki mangan marang wong sing ngelih, malah diudani karo sembarang sing betyik, nanging wong sing sugih dikongkon lunga, ora dikèki apa-apa.

⁵⁴Gusti Allah nulungi Israèl, peladèné, awit Dèkné arep netepi prejanjiané marang para mbah-mbahané.

⁵⁵Awit Gusti Allah wis janji nèk bakal mberkahi Bapa Abraham lan turun-turunané kabèh, slawas-lawasé.”

⁵⁶Maria terus telung sasi suwéné nang nggoné ibu Elisabèt. Sakwisé telung sasi kuwi dèkné terus mulih.

⁵⁷Kadung wis tekan wayahé, ibu Elisabèt mbayi anak lanang.

⁵⁸Tangga-teparo lan sanak-seduluré pada krungu bab gedéné kabetyikané Gusti marang ibu Elisabèt. Wong-wong iki kabèh pada mèlu bungah banget.

⁵⁹Kadung bayiné wis nduwé umur wolung dina, tangga-teparo lan sanak-seduluré mau kabèh pada teka, awit bayiné arep disunati. Karepé wong-wong botyahé arep dijenengké Sakarias, kaya bapaké.

⁶⁰Nanging ibuné ngomong: “Ora, botyah iki kudu dijenengké Yohanes!”

⁶¹Wong-wong terus takon: “Lo, nang tengahé sanak-sedulurmu apa ènèng sing jenengé Yohanes?”

⁶²Wong-wong terus takon marang imam Sakarias nganggo tangané, botyahé kudu dijenengké sapa.

⁶³Imam Sakarias terus njaluk lèi dienggo nulis. Kadung wis éntuk dèkné terus nulis: “Jenengé Yohanes!” Wong-wong nggumun kabèh.

⁶⁴Sakwat imam Sakarias terus bisa ngomong menèh lan dèkné terus ngluhurké Gusti Allah.

⁶⁵Tangga-teparoné kabèh pada wedi lan kabar mau terus mrèmèn-mrèmèn nang bawah pegunungan nang Yudéa kabèh.

⁶⁶Wong kabèh sing krungu bab lelakon kuwi terus pada nggatèkké tenan ing atiné lan pada mikir: “Botyah iki mbésuk bakal dadi apa ya?” Awit ketara tenan nèk pangwasané Gusti Allah ana ing botyah iki.

⁶⁷Imam Sakarias, bapaké bayi mau, terus dikwasani karo Roh Sutyi lan ngetokké tembung ngéné:

⁶⁸“Hayuk pada memuji marang Gusti, Gusti Allahé bangsa Israèl! Awit Dèkné wis nggatèkké marang umaté lan pada diluwari.

⁶⁹Gusti Allah ngekèki Juru Slamet sing kwasa marang awaké déwé, yakuwi turunané ratu Daved, peladèné.

⁷⁰Gusti Allah dèk mbiyèn wis janji liwat para nabiné sing sutyi.

⁷¹Dèkné bakal ngluwari awaké déwé sangka pangwasané mungsuh-mungsuh lan wong-wong sing sengit marang awaké déwé.

⁷²Mengkono kuwi Gusti Allah ngétokké kabetyikané marang mbah-mbahané awaké déwé lan netepi prejanjiané sing sutyi.

⁷³Gusti Allah wis sumpah marang Bapa Abraham, mbah-mbahané awaké déwé

⁷⁴lan Dèkné wis janji nèk bakal ngluwari awaké déwé sangka mungsuhé awaké déwé.

⁷⁵Supaya awaké déwé bisa ngabekti marang Dèkné tanpa rasa wedi, nganggo ati sing sutyi lan jujur nang ngarepé Gusti, slawasé urip.

⁷⁶Lah kowé anakku, kowé bakal diarani nabiné Gusti Allah sing gedé déwé kwasané. Kowé dikongkon teka ndisik, supaya nggawèkké dalan kanggo Gusti.

⁷⁷Kowé kudu ndunungké marang umaté, nèk bakal dislametké, awit bakal dingapura dosa-dosané.