37Aloony mit gup aa loony ye bänyden yök ke tït tɛ̈ dhuk yen baai. Alëk we alanden, bɛ̈ny abä alanhden luɔi ruɔ̈k, ku cɔl ke aa nyuc bïk mïth ku luui tënë ke.
38Tɛ̈dë, ke bɛ̈ny abï dhuk baai wɛ̈ɛ̈r ciɛl yic, tɛ̈dë ke dhuk bɛ̈ɛ̈k ë piny. Ku aloony mit gup aa loony bï bäny yök ke tït.
39Wek aa lëu kënë bäk deet yic ë röt. Na raan ye wɛ̈ɛ̈r alɔŋ bï cuär bɛ̈n ŋic, ka rɛ̈ɛ̈r ke yiën bï cuär käkke cïï kual.
40Ke week aya rɛ̈ɛ̈rkë we tït, rin wek aa kuc aköl bï Manh Raan bɛ̈n.”
41Go Pïtɛr lueel, “Bɛ̈ny, ye ɣok lɛ̈k ë kääŋ kënë aye kɔc ëbën?”
42Go Bɛ̈ny dhuk nhom ku lueel, “Na ye këya, yeŋa alony path ku ŋic käŋ apɛi? Yeen alony bï bɛ̈ny nyääŋ käkke yiic paande, bï kacke ya gäm miëth akölaköl.
43Alony mit guɔ̈p alony bï bɛ̈ny yök ke loi luɔide apath tɛ̈ dhuk yen.
44Alëk we, abï alony kënë tääu käkke yiic ëbën.
Luka 12
Luka 12:37-44