Luka 12:2-31

²Daja će vinje vrjamja kănd tot s fije skuns fije otkrivt; Lumja s saznajaskă tot će lumja rubjaštje dăpă šalje.

³Će god azăs ăn tamă, s saudă la lumină š tot će ašaptit ăn sobă kinsă, s razglasaštje p krov toc s saudă!

⁴Ortaći ali mje, istina je, na vjec frikă d ălja karje puatje s umară samo tjela, ali vuavă nu puatje nimika majrov s fakă!

⁵Ali u zăk d ćinje trjebje sa vjec frikă. Avjec frukă d Dimizov karje puatje s tumuară, a tunća s t arunćje ăn pakao. D Jel avjec frikă!

⁶Voj štijic k ćinjć (5) vrabacurj s vindje d samo doj (2) novčićurj? A Dimizov ipak nu mujtă p nićunu d jel.

⁷Čak š Dimizov štije kăt aj păr ăn kap. Daja na vjec frikă! Voj ištjec aluj majmult vredniji nego mult mult vrabacurj.

⁸Ćinje aića p pămănt la intja alu lumje priznajaštje k mije pripadjaštje, a d jel jo, Bijatu alu Omuluj, intja alu anđeo alu Dimizov priznajesk k ji pripadjesk.

⁹Ali p ăla karje sa odreknit d minje p pămănt, us m odriknjesk la intja alu anđeli alu Dimizov.

¹⁰Ipak, ălja karje zăće pătriv Bijatu alu Omuluj s oprostjaštje. Ali ălja karje rubjaštje pătriv Sufljetu alu Svntuluj nu s oprostjaštje.

¹¹Kănd p voj aduće la sud ăn sinagogă, la intja alu vladaruluj š la vlast, nu brinic će s zăćec vuavă ăn obrană

¹²daja će p voj Sufljetu alu Svntuluj atunća ăvacă će s zăćec.”

¹³Njeko d mult lumje astrigat: “Učiteljulj, m rog d tinje, ză alu fratimjov s podiljaskă ku minje imanja karje adobitit će tatimjov nja lăsat.”

¹⁴Isusu ji zăće: “Omulje, ćinje p minje ma pus s sudjesk š s podiljesk ăntru voj?”

¹⁵Atunća ază alu toc: “Păzăcăvă š nu dopustic alu pohlepej s utră ăn inima avuastră, jer čak š alu ăla karje živjaštje ăn bugacije život nu s sastajaštje d aja će posidujaštje.”

¹⁶Rubjaštje ăn vorbă: Alu njeki bogataš binje arodit pămăntu atăta d mult žetvă.

¹⁷Nu štivće će s fak daja će nam nič u lok atăta d marje s sprimjesk tuată žetva.

¹⁸Štiuv! dubor abătrnje skladište š lji fak majmarje pa š ăn klo puj š gruvu š tota imovina amja.

¹⁹Atunća zăk alu sufljetu alu mjov: Jakă, am ăn skladištje zalihe d još multje aj. Sufljetu alu mjov, odmorjaštitje, mălănkă, bja š veseljaštitje!”

²⁰Ali Dimizov ji zăće: “Omu karje narje firje ăn kap (neumniće)! Još d sară s morj. Alu ćinje s pripadjaskă aja tot će askupit?”

²¹Omu karje narje firje ăn kap (neumnik) je ăla karje skupjaštje bugacija p pămănt a narje bugacija karje je drag la Dimizov.

²²Atunća Isusu zăće alu učenikurj aluj: “Daja vu zăk: Nu brinicăvă š na vjec frikă kum s preživic. Će s mănkăc, nit će s smbrănkăc tjela avuastră!

²³Pa životu maj vrjedno d mănkarje, tjela d cualje.

²⁴Ujtacăvă la gavran! Nit sjaštje, nit adună, nit irje skladištje š kolibă. A Dimizov ipak lji nahranjaštje. A voj atăta vridic alu Dimizov d pujur!

²⁵Patje njeko d voj alul s produžaskă životu barem š d u zuvă?

²⁶Pošto nu putjec s fićec nić aša d mikă stvar, nu tribjec nić s brinic d aljtje stvarurj?

²⁷Ujtacăvă samo kum frualjilje karje krjaštje ăn polje! Nit s mučaštje nit faće cualje. Zăk vuavă k ni caru Salomon karje duća măndrje cualje na fost ăbrkat ka unu d je d frualje.

²⁸Š ako Dimizov aša ăbrakă p frualjilje karje jaštje astăz, a već minje s arunkă ăn fok, zar s nuvrja još majmult s pobrinjaskă d voj, lumja karje pucăn krjadje?

²⁹D aja š voj: nu brinicivă š nu v uznemiric dăpă aja će os mănkăc š će os bjec

³⁰k aša fače lumja karje nu krjadje p pămăntusta. Tata alu vostru štije k tot aja vuavă potrebno.

³¹D aja majdată čirjec caru alu Dimizov š atunća š aja os avjec.