Lucas 22:33-70

³³Hij zei Hem: Heer, ik ben bereid, met U zelfs kerker en dood in te gaan.

³⁴Maar Hij sprak: Ik zeg u, Petrus, de haan zal heden niet kraaien, voordat ge driemaal geloochend hebt, Mij te kennen.

³⁵Nog sprak Hij tot hen: Toen Ik u uitzond zonder beurs en reiszak en sandalen, heeft het u toen aan iets ontbroken? Ze zeiden: Aan niets.

³⁶Hij ging voort: Maar nu, wie een beurs heeft, moet ze meenemen, en ook zijn reiszak; en wie geen zwaard heeft, moet zijn mantel verkopen en er een kopen.

³⁷Want Ik zeg u: Ook dit Schriftwoord moet aan Mij worden vervuld: “En Hij is onder de misdadigers gerekend”. Ja, wat over Mij is gezegd, is zijn vervulling nabij.

³⁸Ze zeiden: Heer, zie, hier zijn twee zwaarden. Hij zei hun: Genoeg.

³⁹Nu ging Hij naar buiten, en begaf Zich volgens gewoonte naar de Olijfberg; ook zijn leerlingen gingen met Hem mee.

⁴⁰Daar aangekomen, sprak Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in bekoring komt.

⁴¹Hij verwijderde Zich van hen ongeveer een steenworp ver, viel op zijn knieën neer,

⁴²en bad: Vader, indien het uw wil is, neem deze kelk van Mij weg. Neen, niet mijn wil geschiede, maar de uwe.

⁴³Toen verscheen Hem een engel uit de hemel, die Hem sterkte.

⁴⁴En door doodsangst bevangen, bad Hij nog vuriger, en zijn zweet droop als bloeddruppels neer op de grond.

⁴⁵Toen Hij opstond van zijn gebed, en naar de leerlingen ging, vond Hij ze van droefheid in slaap.

⁴⁶Hij zeide hun: Hoe kunt gij slapen? Staat op, en bidt, dat gij niet in bekoring komt.

⁴⁷Terwijl Hij nog sprak, zie daar kwam een bende aan; en één van de twaalf, Judas genaamd, ging voor hen uit, en trad op Jesus toe, om Hem te kussen.

⁴⁸Jesus zei hem: Judas, verraadt ge den Mensenzoon met een kus?

⁴⁹Toen zij, die bij Hem waren, zagen wat er gebeuren ging, zeiden ze Hem: Heer, willen we met het zwaard er op inslaan?

⁵⁰En één van hen trof den knecht van den hogepriester, en sloeg hem het rechteroor af.

⁵¹Maar Jesus gaf ten antwoord: Houdt op; genoeg! Hij raakte het oor aan, en genas het.

⁵²Nu sprak Jesus tot de opperpriesters, de bevelhebbers van de tempel en de oudsten, die op Hem waren afgekomen: Gij zijt uitgetrokken als tegen een rover, met zwaarden en stokken.

⁵³Dag aan dag was Ik bij u in de tempel, en gij hebt geen hand naar Mij uitgestoken. Maar dit is uw uur, en dit is de macht der duisternis.

⁵⁴Toen namen ze Hem gevangen, en voerden Hem weg naar het huis van den hogepriester, terwijl Petrus van verre bleef volgen.

⁵⁵Toen ze nu op de binnenhof vuur hadden ontstoken, en er omheen waren gaan zitten, nam ook Petrus onder hen plaats.

⁵⁶Een der dienstmeisjes zag hem in het licht zitten; ze keek hem aan, en zeide: Ook deze hier was bij Hem.

⁵⁷Maar hij loochende het, en sprak: Vrouw, ik ken Hem niet.

⁵⁸Kort daarop zag hem iemand anders, en zeide: Ook gij zijt een van hen. Maar Petrus sprak: Neen man; dat ben ik niet.

⁵⁹Ongeveer een uur later verzekerde een ander: Ja toch; ook deze hier was met Hem; want ook hij is een Galileër.

⁶⁰Petrus sprak: Man, ik begrijp niet, wat ge zegt. Op hetzelfde ogenblik, terwijl hij nog sprak, kraaide een haan.

⁶¹En de Heer keerde Zich om, en zag Petrus aan. Toen dacht Petrus aan het woord van den Heer, en hoe Hij hem had gezegd: Eer de haan kraait, zult ge Mij driemaal verloochenen.

⁶²En hij ging naar buiten, en weende bitter.

⁶³De mannen, die Jesus bewaakten, bespotten en mishandelden Hem:

⁶⁴ze blinddoekten Hem, en vroegen Hem dan: Profeteer, wie U geslagen heeft?

⁶⁵En ze beten Hem veel andere scheldwoorden toe.

⁶⁶Toen het dag was geworden, kwam de Raad van het volk, opperpriesters en schriftgeleerden bijeen; ze lieten Hem voor hun rechtbank brengen, en zeiden: Zo Gij de Christus zijt, zeg het ons dan.

⁶⁷Hij sprak tot hen: Wanneer Ik u iets zeg, gelooft gij het niet;

⁶⁸en wanneer Ik u iets vraag, dan antwoordt gij niet.

⁶⁹Maar van nu af aan zal de Mensenzoon zijn gezeten aan de rechterhand van de kracht Gods.

⁷⁰Nu zeiden allen: Gij zijt dus de Zoon van God? Hij sprak tot hen: Gij zegt het; Ik ben het.