LUCAM 22:18-47

¹⁸Dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat.

¹⁹Et accepto pane gratias egit, et fregit, et dedit eis, dicens: Hoc est corpus meum, quod pro vobis datur: hoc facite in meam commemorationem.

²⁰Similiter et calicem, postquam cœnavit, dicens: Hic est calix novum testamentum in sanguine meo, qui pro vobis fundetur.

²¹Verumtamen ecce manus tradentis me, mecum est in mensa.

²²Et quidem Filius hominis, secundum quod definitum est, vadit: verumtamen væ homini illi per quem tradetur.

²³Et ipsi cœperunt quærere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset.

²⁴Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse major.

²⁵Dixit autem eis: Reges gentium dominantur eorum: et qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.

²⁶Vos autem non sic: sed qui major est in vobis, fiat sicut minor: et qui præcessor est, sicut ministrator.

²⁷Nam quis major est, qui recumbit, an qui ministrat? nonne qui recumbit? Ego autem in medio vestrum sum, sicut qui ministrat:

²⁸vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis.

²⁹Et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum,

³⁰ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo, et sedeatis super thronos judicantes duodecim tribus Israël.

³¹Ait autem Dominus: Simon, Simon, ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum:

³²ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua: et tu aliquando conversus, confirma fratres tuos.

³³Qui dixit ei: Domine, tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire.

³⁴At ille dixit: Dico tibi, Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me. Et dixit eis:

³⁵Quando misi vos sine sacculo, et pera, et calceamentis, numquid aliquid defuit vobis?

³⁶At illi dixerunt: Nihil. Dixit ergo eis: Sed nunc qui habet sacculum, tollat; similiter et peram: et qui non habet, vendat tunicam suam et emat gladium.

³⁷Dico enim vobis, quoniam adhuc hoc quod scriptum est, oportet impleri in me: Et cum iniquis deputatus est. Etenim ea quæ sunt de me finem habent.

³⁸At illi dixerunt: Domine, ecce duo gladii hic. At ille dixit eis: Satis est.

³⁹Et egressus ibat secundum consuetudinem in monte Olivarum. Secuti sunt autem illum et discipuli.

⁴⁰Et cum pervenisset ad locum, dixit illis: Orate ne intretis in tentationem.

⁴¹Et ipse avulsus est ab eis quantum jactus est lapidis: et positis genibus orabat,

⁴²dicens: Pater, si vis, transfer calicem istum a me: verumtamen non mea voluntas, sed tua fiat.

⁴³Apparuit autem illi angelus de cælo, confortans eum. Et factus in agonia, prolixius orabat.

⁴⁴Et factus est sudor ejus sicut guttæ sanguinis decurrentis in terram.

⁴⁵Et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos, invenit eos dormientes præ tristitia.

⁴⁶Et ait illis: Quid dormitis? surgite, orate, ne intretis in tentationem.

⁴⁷Adhuc eo loquente, ecce turba: et qui vocabatur Judas, unus de duodecim, antecedebat eos, et appropinquavit Jesu ut oscularetur eum.