LIBER NUMERI 16:21-50

²¹Separamini de medio congregationis hujus, ut eos repente disperdam.

²²Qui ceciderunt proni in faciem, atque dixerunt: Fortissime Deus spirituum universæ carnis, num uno peccante, contra omnes ira tua desæviet?

²³Et ait Dominus ad Moysen:

²⁴Præcipe universo populo ut separetur a tabernaculis Core et Dathan et Abiron.

²⁵Surrexitque Moyses, et abiit ad Dathan et Abiron: et sequentibus eum senioribus Israël,

²⁶dixit ad turbam: Recedite a tabernaculis hominum impiorum, et nolite tangere quæ ad eos pertinent, ne involvamini in peccatis eorum.

²⁷Cumque recessissent a tentoriis eorum per circuitum, Dathan et Abiron egressi stabant in introitu papilionum suorum cum uxoribus et liberis, omnique frequentia.

²⁸Et ait Moyses: In hoc scietis quod Dominus miserit me ut facerem universa quæ cernitis, et non ex proprio ea corde protulerim:

²⁹si consueta hominum morte interierint, et visitaverit eos plaga, qua et ceteri visitari solent, non misit me Dominus:

³⁰sin autem novam rem fecerit Dominus, ut aperiens terra os suum deglutiat eos et omnia quæ ad illos pertinent, descenderintque viventes in infernum, scietis quod blasphemaverint Dominum.

³¹Confestim igitur ut cessavit loqui, dirupta est terra sub pedibus eorum:

³²et aperiens os suum, devoravit illos cum tabernaculis suis et universa substantia eorum,

³³descenderuntque vivi in infernum operti humo, et perierunt de medio multitudinis.

³⁴At vero omnis Israël, qui stabat per gyrum, fugit ad clamorem pereuntium, dicens: Ne forte et nos terra deglutiat.

³⁵Sed et ignis egressus a Domino interfecit ducentos quinquaginta viros, qui offerebant incensum.

³⁶Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:

³⁷Præcipe Eleazaro filio Aaron sacerdoti ut tollat thuribula quæ jacent in incendio, et ignem huc illucque dispergat: quoniam sanctificata sunt

³⁸in mortibus peccatorum: producatque ea in laminas, et affigat altari, eo quod oblatum sit in eis incensum Domino, et sanctificata sint, ut cernant ea pro signo et monimento filii Israël.

³⁹Tulit ergo Eleazar sacerdos thuribula ænea, in quibus obtulerant hi quos incendium devoravit, et produxit ea in laminas, affigens altari:

⁴⁰ut haberent postea filii Israël, quibus commonerentur ne quis accedat alienigena, et qui non est de semine Aaron ad offerendum incensum Domino, ne patiatur sicut passus est Core, et omnis congregatio ejus, loquente Domino ad Moysen.

⁴¹Murmuravit autem omnis multitudo filiorum Israël sequenti die contra Moysen et Aaron, dicens: Vos interfecistis populum Domini.

⁴²Cumque oriretur seditio, et tumultus incresceret,

⁴³Moyses et Aaron fugerunt ad tabernaculum fœderis. Quod, postquam ingressi sunt, operuit nubes, et apparuit gloria Domini.

⁴⁴Dixitque Dominus ad Moysen:

⁴⁵Recedite de medio hujus multitudinis, etiam nunc delebo eos. Cumque jacerent in terra,

⁴⁶dixit Moyses ad Aaron: Tolle thuribulum, et hausto igne de altari, mitte incensum desuper, pergens cito ad populum, ut roges pro eis: jam enim egressa est ira a Domino, et plaga desævit.

⁴⁷Quod cum fecisset Aaron, et cucurrisset ad mediam multitudinem, quam jam vastabat incendium, obtulit thymiama:

⁴⁸et stans inter mortuos ac viventes, pro populo deprecatus est, et plaga cessavit.

⁴⁹Fuerunt autem qui percussi sunt, quatuordecim millia hominum, et septingenti, absque his qui perierant in seditione Core.

⁵⁰Reversusque est Aaron ad Moysen ad ostium tabernaculi fœderis postquam quievit interitus.