LIBER NUMERI 14:4-15

⁴Dixeruntque alter ad alterum: Constituamus nobis ducem, et revertamur in Ægyptum.

⁵Quo audito, Moyses et Aaron ceciderunt proni in terram coram omni multitudine filiorum Israël.

⁶At vero Josue filius Nun et Caleb filius Jephone, qui et ipsi lustraverant terram, sciderunt vestimenta sua,

⁷et ad omnem multitudinem filiorum Israël locuti sunt: Terra, quam circuivimus, valde bona est.

⁸Si propitius fuerit Dominus, inducet nos in eam, et tradet humum lacte et melle manantem.

⁹Nolite rebelles esse contra Dominum: neque timeatis populum terræ hujus, quia sicut panem ita eos possumus devorare. Recessit ab eis omne præsidium: Dominus nobiscum est, nolite metuere.

¹⁰Cumque clamaret omnis multitudo, et lapidibus eos vellet opprimere, apparuit gloria Domini super tectum fœderis cunctis filiis Israël.

¹¹Et dixit Dominus ad Moysen: Usquequo detrahet mihi populus iste? quousque non credent mihi, in omnibus signis quæ feci coram eis?

¹²Feriam igitur eos pestilentia, atque consumam: te autem faciam principem super gentem magnam, et fortiorem quam hæc est.

¹³Et ait Moyses ad Dominum: Ut audiant Ægyptii, de quorum medio eduxisti populum istum,

¹⁴et habitatores terræ hujus, qui audierunt quod tu, Domine, in populo isto sis, et facie videaris ad faciem, et nubes tua protegat illos, et in columna nubis præcedas eos per diem, et in columna ignis per noctem:

¹⁵quod occideris tantam multitudinem quasi unum hominem, et dicant: