LEVITICUS 25:17-37

¹⁷Nolite affligere contribules vestros, sed timeat unusquisque Deum suum, quia ego Dominus Deus vester.

¹⁸Facite præcepta mea, et judicia custodite, et implete ea: ut habitare possitis in terra absque ullo pavore,

¹⁹et gignat vobis humus fructus suos, quibus vescamini usque ad saturitatem, nullius impetum formidantes.

²⁰Quod si dixeritis: Quid comedemus anno septimo, si non severimus, neque collegerimus fruges nostras?

²¹dabo benedictionem meam vobis anno sexto, et faciet fructus trium annorum:

²²seretisque anno octavo, et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum: donec nova nascantur, edetis vetera.

²³Terra quoque non vendetur in perpetuum, quia mea est, et vos advenæ et coloni mei estis:

²⁴unde cuncta regio possessionis vestræ sub redemptionis conditione vendetur.

²⁵Si attenuatus frater tuus vendiderit possessiunculam suam, et voluerit propinquus ejus, potest redimere quod ille vendiderat.

²⁶Sin autem non habuerit proximum, et ipse pretium ad redimendum potuerit invenire,

²⁷computabuntur fructus ex eo tempore quo vendidit: et quod reliquum est, reddet emptori, sicque recipiet possessionem suam.

²⁸Quod si non invenerit manus ejus ut reddat pretium, habebit emptor quod emerat, usque ad annum jubilæum. In ipso enim omnis venditio redibit ad dominum et ad possessorem pristinum.

²⁹Qui vendiderit domum intra urbis muros, habebit licentiam redimendi, donec unus impleatur annus.

³⁰Si non redemerit, et anni circulus fuerit evolutus, emptor possidebit eam, et posteri ejus in perpetuum, et redimi non poterit, etiam in jubilæo.

³¹Sin autem in villa domus, quæ muros non habet, agrorum jure vendetur: si ante redempta non fuerit, in jubilæo revertetur ad dominum.

³²Ædes Levitarum quæ in urbibus sunt, semper possunt redimi:

³³si redemptæ non fuerint, in jubilæo revertentur ad dominos, quia domus urbium Levitarum pro possessionibus sunt inter filios Israël.

³⁴Suburbana autem eorum non veneant, quia possessio sempiterna est.

³⁵Si attenuatus fuerit frater tuus, et infirmus manu, et susceperis eum quasi advenam et peregrinum, et vixerit tecum,

³⁶ne accipias usuras ab eo, nec amplius quam dedisti: time Deum tuum, ut vivere possit frater tuus apud te.

³⁷Pecuniam tuam non dabis ei ad usuram, et frugum superabundantiam non exiges.