LEVITICUS 25:1-25

¹Locutusque est Dominus ad Moysen in monte Sinai, dicens:

²Loquere filiis Israël, et dices ad eos: Quando ingressi fueritis terram quam ego dabo vobis, sabbatizes sabbatum Domino.

³Sex annis seres agrum tuum, et sex annis putabis vineam tuam, colligesque fructus ejus:

⁴septimo autem anno sabbatum erit terræ, requietionis Domini: agrum non seres, et vineam non putabis.

⁵Quæ sponte gignet humus, non metes: et uvas primitiarum tuarum non colliges quasi vindemiam: annus enim requietionis terræ est:

⁶sed erunt vobis in cibum, tibi et servo tuo, ancillæ et mercenario tuo, et advenæ qui peregrinantur apud te:

⁷jumentis tuis et pecoribus, omnia quæ nascuntur præbebunt cibum.

⁸Numerabis quoque tibi septem hebdomadas annorum, id est, septies septem, quæ simul faciunt annos quadraginta novem:

⁹et clanges buccina mense septimo, decima die mensis, propitiationis tempore, in universa terra vestra.

¹⁰Sanctificabisque annum quinquagesimum, et vocabis remissionem cunctis habitatoribus terræ tuæ: ipse est enim jubilæus. Revertetur homo ad possessionem suam, et unusquisque rediet ad familiam pristinam:

¹¹quia jubilæus est, et quinquagesimus annus. Non seretis neque metetis sponte in agro nascentia, et primitias vindemiæ non colligetis,

¹²ob sanctificationem jubilæi: sed statim oblata comedetis.

¹³Anno jubilæi, redient omnes ad possessiones suas.

¹⁴Quando vendes quippiam civi tuo, vel emes ab eo, ne contristes fratrem tuum, sed juxta numerum annorum jubilæi emes ab eo,

¹⁵et juxta supputationem frugum vendet tibi.

¹⁶Quanto plures anni remanserint post jubilæum, tanto crescet et pretium: et quanto minus temporis numeraveris, tanto minoris et emptio constabit: tempus enim frugum vendet tibi.

¹⁷Nolite affligere contribules vestros, sed timeat unusquisque Deum suum, quia ego Dominus Deus vester.

¹⁸Facite præcepta mea, et judicia custodite, et implete ea: ut habitare possitis in terra absque ullo pavore,

¹⁹et gignat vobis humus fructus suos, quibus vescamini usque ad saturitatem, nullius impetum formidantes.

²⁰Quod si dixeritis: Quid comedemus anno septimo, si non severimus, neque collegerimus fruges nostras?

²¹dabo benedictionem meam vobis anno sexto, et faciet fructus trium annorum:

²²seretisque anno octavo, et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum: donec nova nascantur, edetis vetera.

²³Terra quoque non vendetur in perpetuum, quia mea est, et vos advenæ et coloni mei estis:

²⁴unde cuncta regio possessionis vestræ sub redemptionis conditione vendetur.

²⁵Si attenuatus frater tuus vendiderit possessiunculam suam, et voluerit propinquus ejus, potest redimere quod ille vendiderat.