Kaznodziei 6:4-10

⁴Ten bowiem przychodzi w marności i odchodzi w ciemności, a jego imię zostaje okryte ciemnością.

⁵Nie widział nawet słońca i nic nie wie. Ma on większy spokój niż tamten.

⁶Bo choćby nawet żył przez dwa tysiące lat, nie zaznałby żadnego dobra. Czy wszyscy nie idą do jednego miejsca?

⁷Wszelki trud człowieka jest dla jego ust, a jednak jego dusza nie może się nasycić.

⁸Czego więcej ma bowiem mądry od głupca? Albo czego więcej ma ubogi, który umie postępować wśród żyjących?

⁹Lepsze jest to, co oczy widzą, niż ciągłe pragnienie. To również jest marnością i utrapieniem ducha.

¹⁰Temu, kto jest, już nadano imię i wiadomo, że jest człowiekiem i że nie może się on spierać z mocniejszym od siebie.