Kaznodziei 4:2-9

²Dlatego chwaliłem umarłych, którzy już odeszli, bardziej niż żywych, którzy jeszcze żyją.

³Nawet lepszy od nich obu jest ten, którego jeszcze nie było i który nie widział zła, jakie się dzieje pod słońcem.

⁴Zobaczyłem też, że wszelka praca i każde dobre dzieło wywołują tylko zazdrość jednego wobec drugiego. Także i to jest marnością i utrapieniem ducha.

⁵Głupi składa swoje ręce i zjada własne ciało.

⁶Lepsza jest pełna garść z pokojem niż obie pełne garści z trudem i utrapieniem ducha.

⁷Znowu obróciłem się i zobaczyłem kolejną marność pod słońcem.

⁸Jest to człowiek samotny, bez towarzysza, nie ma ani syna, ani brata i nie ma końca wszelki jego trud, a jego oczy nie mogą nasycić się bogactwem. Nie myśli: Dla kogo ja pracuję i odmawiam dobra swojej duszy? Także i to jest marnością i ciężką udręką.

⁹Lepiej jest dwom niż jednemu, gdyż mają dobry pożytek ze swojej pracy.