Johannes 4:3-49

³verliet Hij Judea, en vertrok Hij weer naar Galilea.

⁴En daar Hij door Samaria moest reizen,

⁵kwam Hij zo in een stad van Samaria, Sikar geheten, nabij het veld, dat Jakob aan zijn zoon Josef geschonken had.

⁶Daar bevond zich ook de bron van Jakob. Jesus, vermoeid van de reis, zette Zich neer bij de bron. Het liep tegen het zesde uur.

⁷Een vrouw uit Samaria kwam water putten. Jesus zeide haar: Geef Mij te drinken.

⁸Want zijn leerlingen waren naar de stad gegaan, om levensmiddelen te kopen.

⁹De samaritaanse vrouw zei Hem: Hoe, Gij, een Jood, vraagt te drinken aan mij, een samaritaanse vrouw? (Joden namelijk hebben geen omgang met Samaritanen.)

¹⁰Jesus gaf haar ten antwoord: Zo ge de gave Gods verstondt, en wie het is, die u zegt: “Geef Mij te drinken”, dan zoudt gij het Hem hebben gevraagd, en Hij zou u levend water hebben gegeven.

¹¹Ze zei Hem: Heer, Gij hebt niet eens een emmer, en de put is diep; waar haalt Gij dan het levend water vandaan?

¹²Zijt Gij soms groter dan onze vader Jakob, die ons de put heeft geschonken, en die er zelf uit dronk met zijn zonen en zijn vee?

¹³Jesus antwoordde haar: Wie van dit water drinkt, krijgt weer dorst. Maar wie drinkt van het water, dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid geen dorst meer krijgen;

¹⁴integendeel, het water, dat Ik hem zal geven, zal een bron in hem worden van water, dat opborrelt ten eeuwigen leven.

¹⁵De vrouw zeide Hem: Heer, geef me dat water, opdat ik geen dorst meer krijg, en niet meer hier hoef komen putten.

¹⁶Hij sprak tot haar: Ga uw man roepen, en kom hier terug.

¹⁷De vrouw antwoordde: Ik heb geen man. Jesus zeide haar: Dat zegt ge wèl: “Ik heb geen man”.

¹⁸Want vijf mannen hebt ge gehad, en dien ge nu hebt, is niet uw man; dat hebt ge naar waarheid gezegd.

¹⁹De vrouw zei Hem: Heer, ik zie, dat Gij een profeet zijt.

²⁰Onze vaderen aanbaden God op deze berg, en gij allen beweert, dat in Jerusalem de plaats is gelegen, waar men Hem aanbidden moet.

²¹Jesus sprak tot haar: Geloof Mij, vrouw; er komt een uur, waarin gij noch op deze berg noch te Jerusalem den Vader zult aanbidden.

²²Gij aanbidt wat gij niet kent; wij aanbidden wat we kennen; want het Heil komt uit de Joden.

²³Maar toch, er komt een uur, en het is er reeds, waarin de ware aanbidders den Vader in geest en waarheid zullen aanbidden. Want de Vader verlangt zulke aanbidders;

²⁴God is een geest, en wie Hem aanbidden, moeten in geest en waarheid aanbidden.

²⁵De vrouw zeide Hem: Ik weet, dat de Messias komt, (die Christus genoemd wordt); wanneer Die komt, dan zal Hij ons alles verkondigen.

²⁶Jesus zeide haar: Dat ben Ik, die met u spreek.

²⁷Op dat ogenblik kwamen zijn leerlingen terug, en ze verwonderden zich, dat Hij met een vrouw aan het spreken was. Maar niemand zeide: Wat wenst Gij, of wat bespreekt Gij met haar?

²⁸De vrouw liet nu haar waterkruik staan, ging naar de stad, en zei tot de mensen:

²⁹Komt eens zien naar een man, die mij alles gezegd heeft wat ik gedaan heb; Hij is misschien wel de Christus!

³⁰En men ging de stad uit, en kwam naar Hem toe.

³¹Intussen nodigden de leerlingen Hem uit, en zeiden: Rabbi, eet.

³²Maar Hij sprak tot hen: Ik heb een spijs te eten, die gij niet kent.

³³De leerlingen zeiden dus tot elkander: Heeft iemand Hem soms iets te eten gebracht?

³⁴Jesus sprak tot hen: Mijn spijs is, de wil te volbrengen van Hem, die Mij heeft gezonden, en zijn werk te voltooien.

³⁵Zegt gij niet: Nog vier maanden, en dan komt de oogst? Zie, Ik zeg u: Slaat uw ogen op, en kijkt naar de velden; ze staan reeds wit voor de oogst.

³⁶Ook de maaier ontvangt loon, en verzamelt vrucht ten eeuwigen leven, opdat zaaier en maaier zich samen verheugen.

³⁷Want hier wordt het spreekwoord bewaarheid: de een zaait, de ander maait.

³⁸Ik zond u uit, om de oogst binnen te halen, waarvoor gij niet hebt gezwoegd; anderen hebben gezwoegd, en gij krijgt de vrucht van hun werk.

³⁹Vele Samaritanen uit die stad geloofden in Hem om het woord der vrouw, die getuigde: Hij heeft mij alles gezegd, wat ik gedaan heb.

⁴⁰Toen dus de Samaritanen bij Hem kwamen, verzochten ze Hem, bij hen te blijven. Zo bleef Hij daar twee dagen lang.

⁴¹En door zijn prediking geloofden er nog veel meer;

⁴²en ze zeiden tot de vrouw: Nu geloven we niet meer op uw zeggen; want we hebben het zelf gehoord, en we weten, dat deze waarachtig de Verlosser der wereld is.

⁴³Toen die twee dagen voorbij waren, vertrok Hij vandaar naar Galilea.

⁴⁴Want Jesus zelf heeft verklaard, dat een profeet in zijn eigen vaderland geen aanzien geniet.

⁴⁵Toen Hij dus in Galilea kwam, namen de Galileërs Hem gunstig op, daar ze alles hadden gezien, wat Hij te Jerusalem op het feest had gedaan; want ook zij waren opgegaan naar het feest.

⁴⁶Zo kwam Hij dan opnieuw in Kana van Galilea, waar Hij het water in wijn had veranderd. Nu woonde er te Kafárnaum een zekere hofbeambte, wiens zoon ziek lag.

⁴⁷Toen hij vernam, dat Jesus uit Judea naar Galilea gekomen was, ging hij naar Hem toe, en verzocht Hem, zijn zoon te komen genezen; want die lag op sterven.

⁴⁸Maar Jesus sprak tot hem: Zo gij geen tekenen en wonderen ziet, gelooft gij niet.

⁴⁹De hofbeambte zei Hem: Heer, kom mee, eer mijn kind dood is.