Jana 4:28-42

²⁸I zostawiła kobieta swoje wiadro, poszła do miasta i powiedziała ludziom:

²⁹Chodźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co zrobiłam. Czy to nie jest Chrystus?

³⁰Wyszli więc z miasta i przyszli do niego.

³¹A tymczasem uczniowie prosili go: Mistrzu, jedz.

³²A on im powiedział: Ja mam pokarm do jedzenia, o którym wy nie wiecie.

³³Uczniowie więc mówili między sobą: Czy ktoś przyniósł mu jedzenie?

³⁴Jezus im powiedział: Moim pokarmem jest wypełniać wolę tego, który mnie posłał, i dokonać jego dzieła.

³⁵Czyż nie mówicie, że jeszcze cztery miesiące, a przyjdzie żniwo? Oto mówię wam: Podnieście wasze oczy i przypatrzcie się polom, że już są białe, gotowe do żniwa.

³⁶A kto żnie, otrzymuje zapłatę i zbiera owoc na życie wieczne, aby i ten, kto sieje, i ten, kto żnie, razem się radowali.

³⁷W tym właśnie prawdziwe jest przysłowie: Kto inny sieje, a kto inny żnie.

³⁸Ja was posłałem żąć to, nad czym nie pracowaliście. Inni pracowali, a wy weszliście w ich pracę.

³⁹Wtedy wielu Samarytan z tego miasta uwierzyło w niego z powodu opowiadania tej kobiety, która świadczyła: Powiedział mi wszystko, co zrobiłam.

⁴⁰Gdy więc Samarytanie przyszli do niego, prosili go, aby u nich został. I został tam przez dwa dni.

⁴¹I o wiele więcej ich uwierzyło z powodu jego słowa.

⁴²A tej kobiecie mówili: Wierzymy już nie z powodu twojego opowiadania. Sami bowiem słyszeliśmy i wiemy, że to jest prawdziwie Zbawiciel świata, Chrystus.