20Erant autem quidam gentiles, ex his qui ascenderant ut adorarent in die festo.
21Hi ergo accesserunt ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilææ, et rogabant eum, dicentes: Domine, volumus Jesum videre.
22Venit Philippus, et dicit Andreæ; Andreas rursum et Philippus dixerunt Jesu.
23Jesus autem respondit eis, dicens: Venit hora, ut clarificetur Filius hominis.
24Amen, amen dico vobis, nisi granum frumenti cadens in terram, mortuum fuerit,
25ipsum solum manet: si autem mortuum fuerit, multum fructum affert. Qui amat animam suam, perdet eam; et qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam æternam custodit eam.
26Si quis mihi ministrat, me sequatur, et ubi sum ego, illic et minister meus erit. Si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater meus.
27Nunc anima mea turbata est. Et quid dicam? Pater, salvifica me ex hac hora. Sed propterea veni in horam hanc:
28Pater, clarifica nomen tuum. Venit ergo vox de cælo: Et clarificavi, et iterum clarificabo.
29Turba ergo, quæ stabat, et audierat, dicebat tonitruum esse factum. Alii dicebant: Angelus ei locutus est.
30Respondit Jesus, et dixit: Non propter me hæc vox venit, sed propter vos.
31Nunc judicium est mundi: nunc princeps hujus mundi ejicietur foras.
IOHANNEM 12
IOHANNEM 12:20-31