ECCLESIASTES 10:1-13

¹Muscæ morientes perdunt suavitatem unguenti. Pretiosior est sapientia et gloria, parva et ad tempus stultitia.

²Cor sapientis in dextera ejus, et cor stulti in sinistra illius.

³Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultos æstimat.

⁴Si spiritus potestatem habentis ascenderit super te, locum tuum ne demiseris, quia curatio faciet cessare peccata maxima.

⁵Est malum quod vidi sub sole, quasi per errorem egrediens a facie principis:

⁶positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum.

⁷Vidi servos in equis, et principes ambulantes super terram quasi servos.

⁸Qui fodit foveam incidet in eam, et qui dissipat sepem mordebit eum coluber.

⁹Qui transfert lapides affligetur in eis, et qui scindit ligna vulnerabitur ab eis.

¹⁰Si retusum fuerit ferrum, et hoc non ut prius, sed hebetatum fuerit, multo labore exacuetur, et post industriam sequetur sapientia.

¹¹Si mordeat serpens in silentio, nihil eo minus habet qui occulte detrahit.

¹²Verba oris sapientis gratia, et labia insipientis præcipitabunt eum;

¹³initium verborum ejus stultitia, et novissimum oris illius error pessimus.